Donderdag (het gevecht van de Engelse Fransman)
Blijf op de hoogte en volg Tamara
24 November 2016 | Thailand, Patong Beach
Vandaag gaan we weer rennen. Blondie staat om 7.30 uur voor de deur. Het is een warme dag maar we rennen gewoon. Het is wel zwaar en ik baal best. Ik haat rennen. Gelukkig is Blondie er en doen we het samen. Dat maakt het zóveel beter! Ongelooflijk hoeveel dat scheelt. Dankzij haar kan ik gewoon doorrennen.
Tijdens de training doet de vriendin van de Fransman ook weer mee. Ze krijgt lessen van dezelfde coach als Blondie en ik. Als blijkt dat de coach meer aandacht aan haar besteedt loopt Blondie boos weg. Ze heeft geen zin om de aandacht te delen. Nep roept mij en traint nog even met mij. Na het trainen douche ik me gauw en vraag ik Blondie of ze wat wil eten. Daar vrolijkt ze normaal wel van op.
We gaan samen brunchen bij een restaurantje in de buurt en delen een fruitmix. Heerlijk. Ik neem nog een omelet met kip en we pakken ieder een verse kokosnoot. Genieten man! Blondie is gelukkig ook weer vrolijk. Eenmaal terug gaan we nog even slapen. Dan krijg ik een berichtje van de Engels sprekende Fransman. Die zit bij het zwembad.
Ik loop erheen en ga erbij zitten. Hij heeft vanavond zijn eerste gevecht. Erg spannend allemaal! Hij zegt dat hij met vlagen even gespannen is, maar over het algemeen eigenlijk helemaal niet.
Tijdens de tweede training komt hij even kijken. Zijn vriendin traint weer en ze is erg goed. Aangezien ze al jaren kijkt hoe anderen vechten (blijkbaar is haar broer professioneel vechter), heeft zij de techniek ook al goed onder de duim. Ik train met Pete. Hij is het niet eens met mijn technieken en laat me daardoor flink oefenen.
Na de training doen de vriendin van de Fransman en ik sit-ups naast elkaar. Zij was eerder en Nep kwam erbij staan, dus zij werd het eerst op haar buik geslagen toen ze een sit-up had gedaan. "WHAT THE HELL?" hoor ik naast me. Dat had ze niet verwacht. Ik moet zo hard lachen dat ik niet meer overeind kom. Geniaal.
Als we klaar zijn hoor ik dat om 19.30 uur het busje komt om ons op te halen voor de wedstrijd. De wedstrijd begint om 21.00 uur in Patong. Gauw ga ik me dan ook maar klaarmaken.
Om kwart over 7 klopt iemand aan. Het is de vriendin van de Fransman. Ze wil alvast bij mij wachten. Gezellig! Een paar minuten later loopt ook Blondie naar binnen. We kletsen alvast en dan gaan we naar buiten om met de rest te wachten.
Pas rond kwart over acht komt het busje aan. Wanneer we instappen zien we overal lichtjes en glitters. Het is een echte partybus! Nu kan het niet meer fout gaan. Met de groep maken we nog wat foto's en grapjes. Het is echt heel gezellig.
Dan komen we aan. Kwart voor 9. We moeten nog even wat eten, dus iedereen behalve de Fransman en nog iemand lopen naar de eetkraampjes. Ik koop wat varkensstokjes. Het zijn satéprikkers met varkensvlees die geweldig lekker gemarineerd zijn. Iedereen heeft het erover en iedereen houdt ervan.
Als we klaar zijn lopen we het stadium binnen. De Engels sprekende Fransman is backstage maar we kunnen gewoon heen en weer lopen. Er zijn veel gevechten te zien. Dit keer geen kinderen gelukkig. Wel meiden die keihard tekeer gaan. De coach kijkt naar mij en zegt dat hij de volgende keer voor mij een gevecht wil regelen. Hahaha. Dat zal best.
Ik heb van iemand hier een tip gekregen dat je het best thuis kunt gaan vechten als je wilt vechten. Dan heb je iedereen bij je die je erbij wilt hebben, is alles goed geregeld, gaat alles eerlijk(er) en is het ook schoner. Hier kan alles en mag alles en uiteindelijk blijf jij als iets mis gaat "maar" de buitenlander. Ik bewaar mijn vechtlust dus nog wel even.
De Engels sprekende Fransman is bijna aan de beurt. Super spannend. Iedereen staat gespannen te wachten. Hij loopt naar de ring in een speciale rode cape. Eenmaal in de ring wordt deze pas afgedaan en gaan hij en de tegenstander klaarstaan. Dan begint het. Het is super spannend. De tegenstander slaat een paar keer, maar dit maakt geen indruk. Onze Engels sprekende Fransman is duidelijk sneller en sterker. Een aantal keer gaat de tegenstander door zijn knieën wanneer hij geslagen wordt. Hij loopt uiteindelijk alleen nog maar achteruit. De Engels sprekende Fransman wint tenslotte in de derde ronde, nadat de tegenstander wederom omvalt en de scheidsrechter aangeeft dat hij gewonnen heeft (T.K.O.).
Wat een spanning! Yes!! Zo'n goed gevoel! De Engels sprekende Fransman heeft het super gedaan en ik ben zó blij dat ik erbij was! Als hij uit de ring stapt wordt direct de hele groep bij elkaar geroepen. We gaan op de foto met onze kampioen. Iedereen is laaiend enthousiast. De Engels sprekende Fransman wil snel weer een nieuw gevecht. Hij vond dit gevecht niet heel uitdagend en voelde zich slecht tegenover de andere jongen omdat deze steeds angstig achteruit bleef lopen. Maar hij heeft de smaak te pakken en hij wil graag weer! Zo snel mogelijk ook.
We kijken gezamenlijk nog even naar wat andere gevechten en gaan dan met de partybus naar huis. In de partybus val ik al in slaap.
Tijdens de training doet de vriendin van de Fransman ook weer mee. Ze krijgt lessen van dezelfde coach als Blondie en ik. Als blijkt dat de coach meer aandacht aan haar besteedt loopt Blondie boos weg. Ze heeft geen zin om de aandacht te delen. Nep roept mij en traint nog even met mij. Na het trainen douche ik me gauw en vraag ik Blondie of ze wat wil eten. Daar vrolijkt ze normaal wel van op.
We gaan samen brunchen bij een restaurantje in de buurt en delen een fruitmix. Heerlijk. Ik neem nog een omelet met kip en we pakken ieder een verse kokosnoot. Genieten man! Blondie is gelukkig ook weer vrolijk. Eenmaal terug gaan we nog even slapen. Dan krijg ik een berichtje van de Engels sprekende Fransman. Die zit bij het zwembad.
Ik loop erheen en ga erbij zitten. Hij heeft vanavond zijn eerste gevecht. Erg spannend allemaal! Hij zegt dat hij met vlagen even gespannen is, maar over het algemeen eigenlijk helemaal niet.
Tijdens de tweede training komt hij even kijken. Zijn vriendin traint weer en ze is erg goed. Aangezien ze al jaren kijkt hoe anderen vechten (blijkbaar is haar broer professioneel vechter), heeft zij de techniek ook al goed onder de duim. Ik train met Pete. Hij is het niet eens met mijn technieken en laat me daardoor flink oefenen.
Na de training doen de vriendin van de Fransman en ik sit-ups naast elkaar. Zij was eerder en Nep kwam erbij staan, dus zij werd het eerst op haar buik geslagen toen ze een sit-up had gedaan. "WHAT THE HELL?" hoor ik naast me. Dat had ze niet verwacht. Ik moet zo hard lachen dat ik niet meer overeind kom. Geniaal.
Als we klaar zijn hoor ik dat om 19.30 uur het busje komt om ons op te halen voor de wedstrijd. De wedstrijd begint om 21.00 uur in Patong. Gauw ga ik me dan ook maar klaarmaken.
Om kwart over 7 klopt iemand aan. Het is de vriendin van de Fransman. Ze wil alvast bij mij wachten. Gezellig! Een paar minuten later loopt ook Blondie naar binnen. We kletsen alvast en dan gaan we naar buiten om met de rest te wachten.
Pas rond kwart over acht komt het busje aan. Wanneer we instappen zien we overal lichtjes en glitters. Het is een echte partybus! Nu kan het niet meer fout gaan. Met de groep maken we nog wat foto's en grapjes. Het is echt heel gezellig.
Dan komen we aan. Kwart voor 9. We moeten nog even wat eten, dus iedereen behalve de Fransman en nog iemand lopen naar de eetkraampjes. Ik koop wat varkensstokjes. Het zijn satéprikkers met varkensvlees die geweldig lekker gemarineerd zijn. Iedereen heeft het erover en iedereen houdt ervan.
Als we klaar zijn lopen we het stadium binnen. De Engels sprekende Fransman is backstage maar we kunnen gewoon heen en weer lopen. Er zijn veel gevechten te zien. Dit keer geen kinderen gelukkig. Wel meiden die keihard tekeer gaan. De coach kijkt naar mij en zegt dat hij de volgende keer voor mij een gevecht wil regelen. Hahaha. Dat zal best.
Ik heb van iemand hier een tip gekregen dat je het best thuis kunt gaan vechten als je wilt vechten. Dan heb je iedereen bij je die je erbij wilt hebben, is alles goed geregeld, gaat alles eerlijk(er) en is het ook schoner. Hier kan alles en mag alles en uiteindelijk blijf jij als iets mis gaat "maar" de buitenlander. Ik bewaar mijn vechtlust dus nog wel even.
De Engels sprekende Fransman is bijna aan de beurt. Super spannend. Iedereen staat gespannen te wachten. Hij loopt naar de ring in een speciale rode cape. Eenmaal in de ring wordt deze pas afgedaan en gaan hij en de tegenstander klaarstaan. Dan begint het. Het is super spannend. De tegenstander slaat een paar keer, maar dit maakt geen indruk. Onze Engels sprekende Fransman is duidelijk sneller en sterker. Een aantal keer gaat de tegenstander door zijn knieën wanneer hij geslagen wordt. Hij loopt uiteindelijk alleen nog maar achteruit. De Engels sprekende Fransman wint tenslotte in de derde ronde, nadat de tegenstander wederom omvalt en de scheidsrechter aangeeft dat hij gewonnen heeft (T.K.O.).
Wat een spanning! Yes!! Zo'n goed gevoel! De Engels sprekende Fransman heeft het super gedaan en ik ben zó blij dat ik erbij was! Als hij uit de ring stapt wordt direct de hele groep bij elkaar geroepen. We gaan op de foto met onze kampioen. Iedereen is laaiend enthousiast. De Engels sprekende Fransman wil snel weer een nieuw gevecht. Hij vond dit gevecht niet heel uitdagend en voelde zich slecht tegenover de andere jongen omdat deze steeds angstig achteruit bleef lopen. Maar hij heeft de smaak te pakken en hij wil graag weer! Zo snel mogelijk ook.
We kijken gezamenlijk nog even naar wat andere gevechten en gaan dan met de partybus naar huis. In de partybus val ik al in slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
