Maandag (afscheid)

Het is maandag en de wekker gaat. 7.15 uur. Gisteren was het best laat geworden en vannacht heb ik weer niet goed kunnen slapen. Ik ben zo ontzettend moe nu. Zou ik gewoon blijven liggen? Het ligt zo lekker nu. Anderen trainen de eerste week maar 1 keer per dag. Dat kan ik ook doen en dan kan ik ook om 16.00 uur gaan toch? Ik heb sowieso echt mega veel spierpijn nu. Omhoog zitten lukt me niet zomaar en draaien in bed doet pijn. Ik voel elke spier in mijn lichaam branden. Dat kan ook wel wat rust gebruiken.. Terwijl ik veel smoesjes verzin waarom ik best zou kunnen blijven liggen sta ik toch op. Ik maak me klaar en ga naar de gym.

Ik hoop dat het een rustige training wordt want 5 minuten naar de gym toe lopen kost me al zoveel moeite. Als ik er ben komt direct een Thai mij helpen mijn handen in te binden (oké hij doet het gewoon voor me, maar dit klonk toch echt wat beter). Ik moet beginnen te trainen op een boksbal. Prima. Ik krijg wat aanwijzingen over mijn houding en begin te trainen.

Het is echt leuk trainen, want als je ineens iets echt goed doet hoor je de Thai die rond je staan allemaal enthousiast juichen "Oehhhh". Haha. Aanmoediging!

Ik train even op een boksbal en dan komt Nep me halen. We trainen weer midden in de ring. De training is niet nieuw, maar wel een stuk actiever. Nep wil direct dat ik 20 dingen achter elkaar doe. Ik doe mijn best, maar sta na elke 5 minuten gewoon te hijgen. Dan moet ik 10 keer achter elkaar door trappen. Sorry? 10 Keer? Ik ben blij dat ik enigszins weet hoe het moet nu, maar oké. 10 Trappen. Prima. Ik verlies een beetje mijn balans na 7 trappen en heb dus een kleine pauze voordat ik de 10 haal. Maar goed. Hoppa. Die 10 heb ik gehad.

Nep kijkt me aan en zegt "Oké. Fifty". WAT? Deze Thai is gek. Ik mag 5 keer doen over 10 schoppen PER VOET. Jezus man. 10 keer links, 10 keer rechts, pauze. Weer 10 keer links, rechts en dan echt weer pauze. Ik heb zo'n dorst, ik kan de hele anderhalve liter fles zowat in één keer achterover gieten.

Er zijn meer Thai die komen kijken. Ik denk dat Nep mij overbluft, maar ik laat me niet kennen en zal die 50 halen. Met de pauzes na elke 10 keer gaat het heel goed. Ik merk dat de Thai allemaal vrolijker worden om me heen. Ik neem aan dat ze net zo verwonderd en tevreden zijn als ik zelf.

Na de 50 trappen moet ik nog sit-ups doen en krijgen mijn buikspieren ze gereten. Gelukkig is het Nep maar, die sowieso wat liever is voor mijn buik, maar ik ben zo uitgeput nu. Alles doet pijn.

Ik ga zwemmen en klets in het zwembad nog even met de Franse Belg en de Fransman. De Franse Belg gaat vanmiddag nog voor een massage en gaat daarna inpakken en naar huis. Ik vraag de Fransman wanneer zijn vriendin komt. Ik kan wel een meisje in de buurt gebruiken. Hij lacht direct en verteld dat ze pas de 20e komt. Maar ze is leuk, ze is de leukste persoon die hij ooit heet leren kennen. Haha. Hij is hartstikke verliefd. Super cute!

Wanneer ik naar mijn kamer loop kom ik de verslaafde jongen uit Noorwegen weer tegen. We praten even over van alles en het valt me op dat hij drie ronde blauwe plekjes in zijn elleboog heeft. Weet je wel, waar ze je bloed ook tappen. Ik durf niet meer te kijken, ik wordt er misselijk van. Ieuw. Ik rond gauw het gesprek af en ga naar mijn kamer. Even douchen en dan val ik neer op bed. De spierpijn is iets minder, maar ben super moe.

Ik slaap even en wordt daarna wakker met honger. Ik ga naar de gym om te eten en bestel eens wat anders. Het is wel lekker, maar niet geweldig. Het lijkt op de Pad Thai die ik eerder gegeten had, het heeft dezelfde gebakken noodles erin, maar smaakt heel anders. Het is met soya saus. Dat nemen we dus niet meer.

Na het eten loop ik rustig terug naar mijn kamer. Ineens staan er twee honden op de weg en ik denk aan het gesprek dat ik in het zwembad had met de Fransman en de Franse Belg. De Fransman was eerder vandaag gaan joggen en kwam daar een hond tegen die hem achterna was gerend. Het schijnt dat dat hier vaker gebeurd. Volgens hem moet je je dan omdraaien en de honden aan blijven kijken. Niet bang zijn. Als ze dan nog komen, moet je ze snel en hard van je afschoppen en wanneer het om een mannetje gaat, moet je daarna direct voor de ballen gaan "you have to grab the balls", zei hij doodserieus. Ik moest er mee lachen, maar nu die twee honden voor me stonden kneep ik 'm wel. Met een opgeheven hoofd loop ik langs. Ik hou alles in de gaten. Kom maar, ik Muay Thai je helemaal van me af. Dat schoppen zit er nu wel enigszins in. De honden blijven (uiteraard) gewoon rustig en ik loop gewoon door, maar spannend was het wel.

Om 16.00 uur train ik weer. Ik train met Nep en na een half uur komt de Franse Belg. Hij neemt afscheid, want hij vertrekt nu. Ik neem afscheid en knuffel hem vanuit de ring. Ik vind het echt heel jammer dat hij gaat. Hij is degene die mij het meest bij alles betrokken had en daar ben ik hem nog steeds heel dankbaar voor. Het is een geweldige jongen met een heerlijk gevoel voor humor. Ik baal echt. Wanneer hij wegloopt en Nep weer door wil trainen mag Nep de klappen opvangen.

Mijn frustratie gooi ik eruit en Nep zegt nu iets minder vaak "more power", dus het zal wel goed zijn. Het geluid wanneer ik tegen het trainingskussen aan trap is nu al merkbaar veel luider dan in het begin, dus ik merk vooruitgang. Op een gegeven moment komen er mensen langs die naar ons kijken. Nep vraagt me van alles achter elkaar te doen en zegt daarna dat ik weer "fiefty kieks" moet geven. Ik blijf flink schoppen en het gaat zelfs beter dan vanmorgen. Ik ben best trots op mezelf nu. Het kan me niet eens schelen dat er mensen staan te kijken.

Als ik klaar ben met de training vraagt de Deen me of ik vanavond mee wil gaan eten bij een restaurantje in de buurt. Hij vraagt ook de verslaafde mee, maar die wijst gelukkig af. We spreken af rond 19 uur om dan vanaf de gym naar het restaurant te lopen.

Terwijl ik met de Deen praat, merk ik dat Nep steeds geïrriteerder wordt. Hij vindt het niet leuk, maar ik hoop zo een punt te maken en praat daarom nog even uitgebreid en lacherig met de Deen door.

Na de training loop ik met een dubbel gevoel naar mijn kamer. Ik ben erg tevreden over mijn training, maar ik krijg tegelijk ook een vrij eenzaam gevoel. De Franse Belg is weg en daardoor ben ik echt wat meer alleen. Ik ga wel eten met die Deen natuurlijk, maar daar heb ik (nog) niet zo'n geweldige klik mee. Het klikt wel hoor, maar hij heeft lang niet het karakter en de humor van de Franse Belg.

Ik probeer dat negatieve gevoel van me af te schudden terwijl ik me omkleed en in het zwembad spring. In het zwembad zitten de jongens die eerder langskwamen en naar de training stonden te kijken. Ik krijg complimenten over mijn schoppen "you have pretty good kick on ya" zegt een Australiër. Ik voel me gevlijd en blijf nog even kletsen.

Als ik naar de Deen loop rond 19 uur zie ik dat hij al buiten zit te wachten. Zijn buurman, een jongen met een onverstaanbare naam uit het voor mij onbekende land Oman, komt ook mee. De jongen komt uit het Middel Oosten en heeft ook zo'n vieze baard. Deze jongen heb ik al eerder zien trainen. Hij ziet er heel sterk uit en zo traint hij ook. Hij is één van de jongens waar ik echt NOOIT ruzie mee wil krijgen. Één tik van hem en ik kan regelrecht naar het mortuarium. Hij heeft flinke spieren overal en een mooie bruine huid. Zijn lichaam ziet er echt perfect uit voor zo'n sportmagazine ofzo.

Terwijl we naar het restaurant lopen verteld hij over zijn ervaringen. Hij heeft zichzelf Muay Thai aangeleerd door filmpjes te kijken op YouTube. Toen hij een keer oefende zag iemand hem en die vroeg of hij een keer met hem wilde vechten. Toen de jongen aangaf eigenlijk niet te kunnen vechten boeide dat de man niet en heeft hij de jongen betaald voor een gevecht. De man heeft overigens (volgens de jongen) een zwarte band in Muay Thai. Tijdens dit gevecht heeft de jongen die man zo hard geschopt dat zijn been gebroken was en dat vond hij wel stoer. Door deze ervaring wilde hij graag doortrainen.

Hij verteld doodleuk door, maar ik word er maar een beetje bang van. Hij is er trots op dat hij iemand zijn been door midden heeft getrapt. Oké, je wilt niet verliezen, maar om vol glorie zo te praten over iemands been breken..

Vervolgens praat hij over andere vechtsporten. Er is een sport waarbij je blijkbaar met elkaar worstelt en elkaar vasthoudt in nekklemmen. Je stopt pas wanneer de ander afklopt of niet meer ademt. What the fuck. De Deen en hij vinden dat vet stoer en praten er uitgebreid over. Ik vind het helemaal niet erg om wat rustiger erachteraan te hobbelen..

Bij het restaurant zit de Fransman te wachten. Yes! Een normale. We gaan bij hem zitten en eten rustig. We hebben het nog over zeilen, duiken, massages en andere dingen, maar ik heb toch een bepaalde afstand genomen van de twee fanatieke vechtersbazen.

Thuis duik ik direct mijn bed in, ik ben zo moe!