De eerste training - Reisverslag uit Phuket, Thailand van Tamara - WaarBenJij.nu De eerste training - Reisverslag uit Phuket, Thailand van Tamara - WaarBenJij.nu

De eerste training

Blijf op de hoogte en volg Tamara

04 November 2016 | Thailand, Phuket

De wekker gaat en ik snooze even. Ik ben nog zó moe. Ongelooflijk. Ik kijk weer op de wekker en raak in paniek. Oh nee! 7.50 uur al en de training begint om 8 uur! Het lopen naar de gym duurt alleen al 5 minuten en ik moet ook nog mijn spullen pakken. Shit!
In paniek sta ik op, maar ik besef me gauw dat dit niet gaat lukken. Balen! Dan maar 's middags de eerste Muay Thai les. Ik stap gewoon weer het bed in en slaap door tot een uur of 12.

's middags open ik de gordijnen. Het regent als een malle. Het regent zo hard, dat ik me afvraag of er hier vaak overstromingen zijn. Er komt zoveel regen uit de lucht dat dat haast wel moet. Hopelijk is het droog voor de training. Zou de training wel doorgaan met dit weer? Ja, dat zal toch zeker wel? Ze zullen niet twee maanden op hun luie gat blijven liggen tijdens het regenseizoen lijkt me..

Ik blijf nog even op de kamer en eet nog een broodje dat verloren in mijn tas lag. Ik kijk een film en stuur nog wat appjes. Na de film regent het gelukkig al een heel stuk minder. Ik heb nog een uur en ga me vast omkleden. Hoe om moet dat lijpe broekje nou? Ik doe maar wat. Even nog mijn haar invlechten en ik ben er klaar voor. Spannend! Een half uur heb ik nog tijd voordat de training eigenlijk begint, maar ik loop toch al richting gym.

De Franse Belg zag me al lopen en is met een kop koffie achter me aan gekomen naar de gym. Ik zeg hem dat ik zenuwachtig ben. Ik heb al zo vaak gehoord dat het zo zwaar zou moeten zijn en ik wil niet onderdoen. De meeste mensen hebben toch al heel wat jaren training achter de rug. De Franse Belg stelt me gerust en vraagt een vrouw uit Nieuw Zeeland of ze me wil helpen om mijn handen in te binden. Dit is blijkbaar heel belangrijk, want als je dit niet zou doen, of slecht zou hebben gedaan en je doet dan bokshandschoenen aan, dan krijg je grote lelijke en vooral pijnlijke blaren op je handen.

De Nieuw Zeelandse gaat meteen aan de slag. Vertwijfeld kijk ik hoe ze het doet. Het lint gaat om de pols, dan om de knokkels, vervolgens tussen de vingers door.. En dan komt nog 3 meter aan lint.. Midden in haar instructies komen twee Thaise personen het overnemen. Ieder pakt 1 hand en begint wat te draaien en te trekken aan mijn handen. Beetje ongemakkelijk dit, maar het zit uiteindelijk wel goed.

Ik moet even zelf gaan stretchen. Oké. En nu? Vertwijfeld kijk ik weer naar de vrouw uit Nieuw Zeeland. Zij traint thuis ook al jaren. Ik zeg dat ik haar wel na ga doen omdat ik er totaal geen verstand van heb. Ze is erg vriendelijk en moedigt me goed aan. We gaan touwtje springen. We pakken een springtouw en beginnen te springen. Voor vijf minuten zegt ze. Ik spring een paar keer en ben al uitgeput. De Nederlandse jongen komt erbij en die verteld nog wat (horror) verhalen over Pattong terwijl hij touwtje springt. Dat is wel goede afleiding. Alhoewel ik bij elk verhaal over schietende vagina's voel dat mijn knieën zich steeds harder tegen elkaar aan drukken.

De Nieuw Zeelandse moet gauw plassen en ze is nog geen 5 seconden weg of er komt al een Thaise fanatiekeling aan die zegt dat ik mee moet komen. Hij stelt zich voor. Hij heet Nep. Hahahaha! NEP! Van binnen lach ik me kapot, maar aangezien hij dat toch niet zal begrijpen en ik hem ook helemaal niet wil uitlachen hou ik mijn kiezen strak op elkaar.

Nep doet me bokshandschoenen aan en leert me de basis. Meteen midden in de ring. Hoppa. Daar sta ik dan. Nep schreeuwt Engelse woorden met een enorm Thais accent. "Jam. One, two (left, right). Upper cut. Elbow. Left knee, right knee. Kick!". Dan moet ik mijn handen iets meer draaien, of mijn voeten. Blijkbaar moet ik mijn heup gebruiken bij het indraaien naar een stoot. Maar weer absoluut niet bij het schoppen met mijn knie. Het is zwaar om alle houdingen precies te onthouden en ik zweet van het oefenen, maar ik vind het nog niet zwaar.

Als Nep zegt dat ik even moet oefenen op een boksbal komt Pete. Pete is een Thai die al eerder had gefluisterd naar anderen "oh beautiful girl. oh. hihi", maar me nog niet echt heeft durven aanspreken. Hij helpt mij en een andere beginner even met onze houding en is enthousiast als ik het goed doe. Haha! Per ongeluk schop ik hem tegen zijn knie. Ik schaam me natuurlijk en zeg "oh sorry! Oh are you okay?" waarop hij mij vraagt of ik oké ben. Haha. Wat een omgekeerde wereld.

Pete laat de andere beginner en mij een paar push ups doen. Het lukt mij nog niet op mijn tenen en ik mag deze gelukkig gewoon op mijn knieën doen. Daarna moeten we onze armen omhoog houden, onze buikspieren spannen en geeft hij er een paar stoten tegen. Hij gaf 2 keer 10 stoten achter elkaar, maar ik voelde er bijna niks van. Ik denk dat hij niet goed durft omdat ik een meisje ben.

Ik train weer even met Nep. Hij geeft aan dat ik nu 50% van mijn energie moet gebruiken. Geen 100% meer. "Tomorrow is pain". Vooral het schoppen oefen ik met hem. Dat wordt op een gegeven moment wel zwaar, omdat mijn voeten na 10 keer schoppen echt rood zijn.

Ten slotte moet ik nog een paar sit ups doen en vraagt Nep of ik morgen om 8 uur terug kom. Dan gaan we weer trainen.

Ik loop naar mijn kamer toe en terwijl ik rustig naar mijn kamer loop komt Pete langs op zijn scooter en vraagt me of ik een lift wil. Nee hoor. Ik loop wel. "I will walk. That's healthy.". Hij zegt "oh okay. Okay." en draait weer om. Haha. Gekke Pete.

Bij mijn kamer aangekomen besluit ik nog even te gaan zwemmen. Dat lijkt me een goede cooling down. Het regent, maar daar trek ik me niks van aan. Na het zwemmen ga ik lekker douchen. De douche doet een beetje pijn op mijn verbrande schouders. Dat is de enige pijn die ik tot nu toe heb gelukkig.

Ik vond de training niet zwaar. Ik vond het leuk. Ik vond het echt heel leuk en ben nog enthousiaster dan van tevoren eerlijk gezegd. Je bent gewoon leuk bezig en hebt niet eens echt door dat je aan het sporten bent.

Als ik klaar ben kleed ik me aan en loop ik naar het restaurantje bij de gym. Daar bestel ik Pad Thai. Ik denk aan mijn vader en mijn oudste zus. Aan mijn vader, omdat ik warm eten krijg dat lekker is en hij, net als mij, heel erg van lekker (Thais) eten houdt. Aan mijn zus, omdat zij erop had gehamerd dat ik de lekkere Pad Thai moest proeven in Thailand.

Ik krijg een vol bord voor 50 baht (da's ongeveer 1 euro en 30 cent). Het ziet er niet super goed uit, maar het smaakt zo ontzettend lekker! Het zijn noodles, maar dan plat en breed. Erg glibberig waardoor ik in eerste instantie dacht dat het stukken inktvis waren. Er zit kip tussen en er zit een saus overheen die wat weg heeft van saté saus. Ten slotte zijn er kleine stukjes pinda overheen gestrooid. Heerlijk!

Terwijl ik eet komt Pete met een andere jongen. Ze komen bij mij zitten. Pete kan niet veel Engels, maar is wel lief en verlegen. Ik praat veel met de andere jongen. Deze jongen is hier nu al 3 dagen en komt uit Denemarken. Hij is al 17 maanden van huis en op vele verschillende plekken geweest. Hij heeft een of ander lelijke open wond aan zijn voet, waardoor hij vandaag en morgen niet kan trainen. Ik ben klaar met eten, neem afscheid en loop terug naar de kamer.

Bijna bij mijn kamer zie ik de Franse Belg. Als ik hoi roep vraagt hij of ik even wil wachten. Hij loopt naar me toe en vraagt of ik mee wil gaan met de andere Nederlander en hem naar een masseur. Blijkbaar is het hier heel normaal om naar de masseur te gaan. Ik zeg dat ik het niet zo fijn vindt als er aan me gefriemeld wordt en hij raakt me aan op mijn arm. Haha. Nou zo letterlijk is het ook weer niet, maar ik heb daar allemaal gewoon helemaal niet zo veel behoefte aan. De Franse Belg zegt dat dat nog wel komt, dat de trainingen dadelijk zwaarder worden en dat het dan wel heel fijn is. Dat ik het gewoon eens moet proberen. Ik zeg dat ik het nog wel zal doen de komende maand, maar ik weet het niet zo zeker.

Na nog 2 keer vragen van de andere Nederlander en de Franse Belg nemen we afscheid en ga ik naar mijn kamer en naar bed. Morgen om 8 uur moet ik weer op de training zijn.

  • 07 November 2016 - 22:10

    Els:

    Hoi Tamara,

    Leuk verslag heb je geschreven. De eerste ervaringen zijn positief. Gezellig al wat kennis gemaakt. Meid dat gaat je echt goed doen. Ik kijk uit naar het volgende verslag.
    Ik ben benieuwd of je last hebt gehad van spierpijn .
    Groet van Els uit het koude Nederland .

  • 08 November 2016 - 08:16

    Tamara :

    Dankjewel Els! Ik probeer fanatiek mijn blog bij te houden, dus als het goed is kun je vrijwel alles volgen. Ik heb enorm veel last gehad van spierpijn, maar ook van blauwe plekken. Dat lees je zo nog :)
    Blijf lekker lezen en voordat je het weet praten we thuis samen over onze buitenlandse ervaringen ;)
    Groetjes!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Tamara

Actief sinds 06 Nov. 2016
Verslag gelezen: 201
Totaal aantal bezoekers 7842

Voorgaande reizen:

14 Januari 2017 - 31 December 2016

Thailand

Landen bezocht: