Woensdag (de kale)
Blijf op de hoogte en volg Tamara
16 November 2016 | Thailand, Phuket
's Morgens doe ik rustig aan. De trainer van gisteren zei 8.30 uur, dus ik neem de tijd. Voor de training ga ik even naar de winkel, want ik wil een koude fles water kopen. Voor de winkel kan ik de verleiding niet weerstaan om op de weegschaal te gaan staan. Wel godverdomme! Tot mijn grootste verbazing ben ik iets meer dan een halve kilo bijgekomen. Ik begrijp het niet helemaal, want ik werk me de naad uit en zie wel degelijk verschil in de spiegel. Misschien klopt het dan toch, dat je meer spiermassa aanmaakt en dit uiteindelijk zwaarder weegt?
Normaal zou ik hier ontzettend mee zitten en dan opgeven. Maar nu niet. Ik zie het verschil in de spiegel en voel me ook gewoon heel anders. Misschien ben ik nu niet afgevallen (oké, zelfs bijgekomen dus), maar het boeit niet. Misschien is het volgende week wel weer heel anders.
Ik loop naar de gym. Mensen zijn al uitgebreid aan het trainen. De kale coach is bezig met een man en reageert geschokt als ik vrolijk binnen kom lopen om 10 over 8. De trainer van gister is nog bezig met zijn andere trainee. Ik ga rustig touwtje springen en warm me op. Dan komt de kale coach me al halen. "Come. Come. Train.". "Okay" zeg ik terwijl ik bij hem in de ring spring. De kale traint me en vraagt opnieuw het uiterste van me. Het is een goede training met veel push ups en sit-ups. "Good for you. Good for you. You do ten more." hoor ik de hele tijd. Pfff. Hij traint me helemaal af hoor, deze gek.
Als ik echt helemaal kapot ben en mijn benen en armen niet meer goed krijg opgetild moet ik nog wat sit-ups doen en moet ik nog een paar keer slaan. Totdat ik echt niet meer kan. Dan ben ik klaar. Om kwart over 9 ben ik dan eindelijk klaar. Fijn. Dan druip ik maar weer af. De trainer vraagt of ik het nog leuk vind. Jazeker hoor. Top. Als ik er logisch over nadenk snap ik ook echt niet waarom, maar ik vind het geweldig.
De trainer van gisteren praat met de kale coach. Dan kijkt hij verdrietig naar mij "Why you no train with me?". Ehhh. Is dit iets dat ik kan kiezen? Ik luister gewoon als een Thai roept dat ik moet komen hoor. Haha. Wat een eer. Zou deze Thai echt het gevoel hebben dat ik ben "afgepakt" door de kale? De kale en hij zijn beide twee van de drie beste trainers. Beide trainen ze degenen die gevechten gaan doen. Heerlijk gevoel dat ze mij willen trainen.
De kale kijkt later nog naar me en zegt "Okay, training in swimmingpool today okay?". Ja hoor, prima. Om 10 uur krijg ik nog meer persoonlijke training in het zwembad. Leuk! Beste vrijetijdsbesteding anyway.
De kale brengt me met de scooter naar mijn kamer. "You good. You very strong". Hihi. Dankjewel hoor. Ik krijg nu zoveel complimentjes hier dat ik dadelijk nog naast mijn schoenen ga lopen. Het begint ook wel langzaam te kriebelen. Misschien moet ik toch een gevecht doen. De complimentjes van de trainers helpen wel met overtuigen hoor. Haha.
's Middags train ik weer met de kale. Dat zijn vandaag dus eigenlijk 3 trainingen dan. Hij put me helemaal uit, maar geeft me wel complimentjes over mijn doorzettingsvermogen en verbeteringen. Na de training ben ik kapot en heb ik eigenlijk helemaal geen zin om iedereen bij elkaar te zoeken om samen wat te eten. Ik heb sowieso even geen zin in een uitgebreide Thaise maaltijd.
Na de training praat ik alleen nog met het andere meisje dat hier traint. Zij verblijft hier bij een vriendin. Die vriendin heeft ze een paar jaar geleden hier ontmoet en daar had ze haar eerste gevecht tegen. Het meisje wil graag wat samen eten voordat ik weg ben en we hebben het even over dingen die we lekker vinden en missen hier. We concluderen samen dat pizza op nummer 1 staat.
Na het lijstje in mijn hoofd met lekkere voedsel besluit ik dan ook maar om vanavond eens een pizza te halen. In de buurt zit een restaurantje met pizza en pasta. Ik bestel uiteindelijk toch maar pasta daar. Echt heerlijk!
Ondertussen zit ik in het restaurant op de wifi en app ik met mijn zusje. Ze stuurt me een heleboel foto's van vroeger. De meeste momenten was ik allang vergeten. Het was zo leuk dat ik een paar keer hardop moest lachen in het restaurant. We kletsten en maakten grapjes. Ik mis haar.
Normaal zou ik hier ontzettend mee zitten en dan opgeven. Maar nu niet. Ik zie het verschil in de spiegel en voel me ook gewoon heel anders. Misschien ben ik nu niet afgevallen (oké, zelfs bijgekomen dus), maar het boeit niet. Misschien is het volgende week wel weer heel anders.
Ik loop naar de gym. Mensen zijn al uitgebreid aan het trainen. De kale coach is bezig met een man en reageert geschokt als ik vrolijk binnen kom lopen om 10 over 8. De trainer van gister is nog bezig met zijn andere trainee. Ik ga rustig touwtje springen en warm me op. Dan komt de kale coach me al halen. "Come. Come. Train.". "Okay" zeg ik terwijl ik bij hem in de ring spring. De kale traint me en vraagt opnieuw het uiterste van me. Het is een goede training met veel push ups en sit-ups. "Good for you. Good for you. You do ten more." hoor ik de hele tijd. Pfff. Hij traint me helemaal af hoor, deze gek.
Als ik echt helemaal kapot ben en mijn benen en armen niet meer goed krijg opgetild moet ik nog wat sit-ups doen en moet ik nog een paar keer slaan. Totdat ik echt niet meer kan. Dan ben ik klaar. Om kwart over 9 ben ik dan eindelijk klaar. Fijn. Dan druip ik maar weer af. De trainer vraagt of ik het nog leuk vind. Jazeker hoor. Top. Als ik er logisch over nadenk snap ik ook echt niet waarom, maar ik vind het geweldig.
De trainer van gisteren praat met de kale coach. Dan kijkt hij verdrietig naar mij "Why you no train with me?". Ehhh. Is dit iets dat ik kan kiezen? Ik luister gewoon als een Thai roept dat ik moet komen hoor. Haha. Wat een eer. Zou deze Thai echt het gevoel hebben dat ik ben "afgepakt" door de kale? De kale en hij zijn beide twee van de drie beste trainers. Beide trainen ze degenen die gevechten gaan doen. Heerlijk gevoel dat ze mij willen trainen.
De kale kijkt later nog naar me en zegt "Okay, training in swimmingpool today okay?". Ja hoor, prima. Om 10 uur krijg ik nog meer persoonlijke training in het zwembad. Leuk! Beste vrijetijdsbesteding anyway.
De kale brengt me met de scooter naar mijn kamer. "You good. You very strong". Hihi. Dankjewel hoor. Ik krijg nu zoveel complimentjes hier dat ik dadelijk nog naast mijn schoenen ga lopen. Het begint ook wel langzaam te kriebelen. Misschien moet ik toch een gevecht doen. De complimentjes van de trainers helpen wel met overtuigen hoor. Haha.
's Middags train ik weer met de kale. Dat zijn vandaag dus eigenlijk 3 trainingen dan. Hij put me helemaal uit, maar geeft me wel complimentjes over mijn doorzettingsvermogen en verbeteringen. Na de training ben ik kapot en heb ik eigenlijk helemaal geen zin om iedereen bij elkaar te zoeken om samen wat te eten. Ik heb sowieso even geen zin in een uitgebreide Thaise maaltijd.
Na de training praat ik alleen nog met het andere meisje dat hier traint. Zij verblijft hier bij een vriendin. Die vriendin heeft ze een paar jaar geleden hier ontmoet en daar had ze haar eerste gevecht tegen. Het meisje wil graag wat samen eten voordat ik weg ben en we hebben het even over dingen die we lekker vinden en missen hier. We concluderen samen dat pizza op nummer 1 staat.
Na het lijstje in mijn hoofd met lekkere voedsel besluit ik dan ook maar om vanavond eens een pizza te halen. In de buurt zit een restaurantje met pizza en pasta. Ik bestel uiteindelijk toch maar pasta daar. Echt heerlijk!
Ondertussen zit ik in het restaurant op de wifi en app ik met mijn zusje. Ze stuurt me een heleboel foto's van vroeger. De meeste momenten was ik allang vergeten. Het was zo leuk dat ik een paar keer hardop moest lachen in het restaurant. We kletsten en maakten grapjes. Ik mis haar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
